وزیری که سکوت نکرد/ نوری قزلچه، چهره متفاوت کابینه در آغاز ۱۴۰۴
ساخت ۱۰۷ کیلومتر راه اصلی در سواحل جنوبی آراز نوید آبادانی است
زبان ترکی بر انگلیسی در پروازهای داخلی مقدمتر است
پیشنهاد الحاق شهرک صنعتی بعثت به منطقه آزاد ارس
پیگیری مسکن اصحاب رسانه از سازمان ملی زمین و مسکن
مشارکت و همراهی مردم گام اصلی احیای دریاچه ارومیه است
محمد یاری هنرمند و بازیگر تبریزی بر اثر عارضه قلبی درگذشت
کلاف سردرگم احیا و مرمت خانه باقرخان
پایگاه خبری نصر در خبری تحلیلی با عنوان "همه گزینه های استانداری آذربایجان شرقی" هفت چهره محتمل برای استانداری را که هر کدام از طرف بخشهایی از نیروهای سیاسی و اقتصادی حمایت میشوند معرفی و به مخاطبان عرضه نموده است.
استان آذربایجان شرقی بهعنوان یکی از استانهای مهم و تاریخساز ایران، با معضلات اقتصادی و اجتماعی بسیاری روبهروست. از یک سو، ظرفیتهای غنی این استان در زمینههای کشاورزی، صنعت، گردشگری و…فرصتهای بینظیری را برای رشد و توسعه ایجاد کرده است و از سوی دیگر، چالشهایی نظیر بیکاری، ناکافی بودن زیرساختها، کمبود سرمایهگذاریهای کلان و ضعفهای مدیریتی، مانع پیشرفت پایدار آن شدهاند. در این راستا، ضرورت تمرکز بر توسعه اقتصادی در این استان احساس میشود و این مسأله مستلزم وجود رهبری قوی و هوشمند جهت تحریک رشد اقتصادی و بهبود شرایط معیشتی مردم است.
زونگ پی وو سفیر چین در ایران نوشت: چندی پیش، از تبریز مرکز استان آذربایجان شرقی در ایران بازدید کردم. تاریخ و فرهنگ طولانی تبریز، مناظر طبیعی زیبا، مردم خونگرم و صمیمی و اقتصاد اجتماعی پر جنب و جوش تبریز تأثیر عمیقی بر من به جا گذاشت. اگرچه بیش از یک ماه است که تبریز را ترک کرده ام اما خاطرات زیبای تبریز همچنان در ذهنم باقی مانده است.
شهرام صادق زاده خبرنگار حوزه اقتصادی آذربایجان شرقی – همیشه از اجداد و نیاکانمان شنیده ایم که تبریز و آذربایجان از قدیم الایام سرآمد مناطق ایران و کشورهای همسایه در حوزه داد و ستد و تجارت بوده است، گواه آن هم تاسیس نخستین اتاق تجارت کشور در سال ۱۲۸۵ خورشیدی در شهر تبریز است […]
این روزها، شورای شهر تبریز همچنان در اتمسفر و فضای سیاسی، انتخاباتی ماههای اخیر تبریز و کشور باقی مانده اند و به جای بازگشت مسوولانه و متعهدانه به "میز خدمت" در مدیریت شهری، اعضای پارلمان محلی سرگرم مقدمه چینی برای انتخابات آتی شورا است.
در یادداشت قبلی ازاختلاط در واژه های معرف نقش های سیاسی اجتماعی گفتیم که چگونه در ایران واژه ها و نقش هایی مثل پژوهشگر، تئوری پرداز، عالم، روشنفکر، روشنگر، لیدر، سیاستمدار، مدیر، استراتژیست، کنشگر، اصحاب رسانه ای ، افراد حزبی از هم تفکیک نشده و باعث تزاحم و تداخل و برآیند کاهشی و حتی خنثی سازی همدیگر می گردد و در این یادداشت برآنم جهت تنویر افکار مخاطب سعی در ارائه تعریف استنباطی جامع و ساده از مفاهیم و نقش های چند واژه پر کاربرد داشته باشم.
25 سال است که برگزاری همایشها و سمینارهای رنگووارنگ با عناوین مشابهی همچون احیاء دریاچه ارومیه، آسیبشناسی ریشههای بحران دریاچه ارومیه و عناوینی ازایندست، هم از وظیفه اصلی شرکت های همچون آب منطقهای مورد غفلت شده و هم در حوزه نظارت، صیانت و کنترل، شاهد اتلاف و هدررفت حداکثری منابع آب زیرزمینی استان و منطقه بودهایم، دو وظیفهای که اولی بر هر همایش و سمیناری هستند ...!
کار، تلاش و حرفه آموزی را در سرلوحه برنامه های کودکان و نوجوانان خود قرار دهیم. کودکان، نوجوانان و جوانان باید هر روز در آموزش و فنون باشند. نظم را در زندگی حاکم کنیم. بدون نظم و برنامه به هیچ جا نمی توان رسید. هنرستانها در حرف و رشته های مختلف راه اندازی شوند و جوانان را با رشته های مورد علاقه آموزش دهند. ایران سرزمین وسیع و دارای مواهب طبیعی بیشمار است. راه جلوگیری از خام فروشی و توجه به ارزش افزوده در اینها نهفته است. کار آفرینی و نوآوری جدی گرفته شوند و آموخته ها و علوم و تجارب در هم آمیخته شوند و علم و تکنولوژی در همه امور و برنامه ها حاکم باشد. اینها بخشی از سخنان همیشگی زنده یاد حاج محمد مرتضوی است که همیشه ورد زبانش بود.
آقای وزیر شاید تصاویر فوق به خاطرتان باشد شاید هم نباشد زیاد مهم نیست. وقتی حدود ۱۰ سال پیش در نمایشگاه کتاب اورمیه بر حسب اتفاق وارد غرفه انتشارات یاز شدید و خبرگزاریها تصاویر فوق را منتشر کردند گروهک نفرت پراکن آذریها فریاد برآوردند و شما را مورد هجوم قرار دادند که چگونه یک مقام دولتی به خود اجازه داده تا کنار یک تجزیه طلب قرار بگیرد و تصاویر آن هم منتشر شود؟
امیر علیزادگان در مقاله تاریخچه تئاتر تبریز که در اولین شماره فصلنامه تئاتر منتشر شده است، سندی ارائه داده که در آن از اجرای نمایش تئاتر اتللو و یک نمایش ترکی در سال ۱۸۸۸ در شهر تبریز سخن گفته شده است و آنگونه که از این یادداشت برمیآید، گویا برای اولین بار نبوده که نمایشی در تبریز به صحنه میرفته، بلکه در سالهای قبل نیز هنردوستان تبریزی شاهد چنین اتفاقی بودهاند.