به گزارش آوای تبریز،شبکه‌های جهانی بی بی سی و فرانس ۲۴ در شبانه روز گذشته به خبر در گذشت استاد ممتاز دانشگاههای تهران،رم،کلمبیا و ونکوور پرداختند.
پروفسور دکتر منیرطه《 ۱۳۰۹ تبریز ۱۴۰۴ ونکوور کانادا》آشنا به زبان های ترکی آذربایجانی، فارسی،انگلیسی،ایتالیایی دانش آموخته دکترای رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران و دکترای زبان ایتالیایی از دانشگاه معتبر رم بود.
وی سال های قبل از انقلاب ابتدا به ایجاد رشته زبان و ادبیات ایتالیایی در دانشگاه تهران اقدام کرد و بعدها رئیس دپارتمان زبان‌های خارجی دانشگاه تهران را عهده دار شد و پس از انقلاب ابتدا به ایتالیا رفت و سپس به کانادا مهاجرت کرد و سال‌های سال در دانشگاههای معتبر بریتش کلمبیا،و ونکوور کانادا در دکتری زبان‌های انگلیسی ،ایتالیایی و فارسی برای دانشجویان ملیت های مختلف تدریس می کرد.وی در یونسکو در جمع بزرگان دانشمند زن جهان از وجهه ای ممتازی برخوردار بود و در صدر محافل حوزه علمی زنان در آمریکای شمالی می نشست. و در محافل بین‌المللی علمی زنان در اروپا و آمریکا مشارکت جدی داشت. همچنین باید گفت:منیر طه تبریزی نخستین زن ترانه‌سرای ایرانی بود که از او با لقب «نخستین زن ترانه‌سرای ایرانی» یاد شده‌است،و در تاریخ معاصر موسیقی و ادبیات ایران جایگاه خاص و برجسته ای یافته است.
تولد این بانوی بزرگ در خانواده هنری در شهر هنر خیز تبریز در زمان رضا خان اتفاق افتاده است.
پدر منیر موسیقی‌شناس و موسیقی دان بود و تار آذربایجانی می‌نواخت.و ترانه های سرزمین کهن آذربایجان را می سرود و در محافل هنری تبریز می‌درخشید. پدربزرگ مادری‌اش نیز هنرمند بود و در تبریز نی می‌نواخت و مادرش با ارگ و تار آشنایی کامل داشت. هنگامی‌که که منیر دو ساله بود پدر و مادرش متارکه نمودند و سرپرستی وی برعهدهٔ عمه‌اش قرار گرفت.
شروع به کار هنری منیر طه هم شنیدنی است.
او نخستین ترانه‌اش «شب مهتاب» را در چهارده‌سالگی برای آهنگی به همین نام از علی تجویدی نوشت و این ترانه را با نام شهرزاد با گروه موسیقی تجویدی، با همراهی آواز حسین قوامی در رادیو خواند. وی در برنامه گل‌های رنگارنگ رادیو با علی تجویدی، غلامحسین بنان و مرضیه همکاری می‌کرد.تسلط او به ادبیات غنی فارسی از یکسو و خوشه چینی از ترانه های بزرگان موسیقی انگلیسی و ایتالیایی به منیر طه چهره ای علمی و ممتاز بخشیده بود.
از کتاب‌های او می‌توان به: سرگذشت (۱۳۳۲- تهران)؛ دوراهی (۱۳۳۵- تهران)؛ مزدا (۱۳۳۶- تهران)؛ در کوچه‌ها، بازارها (۱۳۵۸- تهران)؛ سینه‌ریز (۱۳۶۴- لس‌آنجلس)؛ پاییز در پرچین باغ (۱۳۷۵- ونکوور) اشاره کرد.دانشگاههای معتبر آمریکای شمالی در تارنمای خود فقدان این بانوی صاحب نظر ادبی و هنری را با بزرگی و اندوه و تسلیت منتشر کردند همچنین خبر میرسد شبکه خبری CNN نیز در بخش هنری ویژه به ابعاد علمی و هنری پروفسور منیر طه به زبان انگلیسی مبادرت کرده است.●فرج‌پورباسمنجی
ثبت دیدگاه