به گزارش آوای تبریز، عادت عرفی شده و البته نخنمای همیشگی اغلب سیاسیون، بهویژه آنهایی که برای تداوم سیاستورزی و ماندن در ارکان قدرت، نیاز به دیده و شنیدهشدن دارند، همیشه در ماههای پایانی مسئولیت و قدرت، “گل میکند” و مردم نیز کمابیش، شنونده فریادها و بیننده چهرههایی هستند که به یکباره، یادشان افتاده است که مسوولیتی در قبال مردم نیز دارند!این، نیمچه تصویری تکراری، همچون سکانسهای آشنا برخی فیلمها از پیرنگی است که به دلیل کثرت تکرار و خالی بودن از صداقت و اصل مردمداری، اتفاقاً مشتریان چندانی هم ندارد، نه در “گیشه ” و نه در شکل و فرم و مخاطبپسند!این روزها، نهاد شورائی تبریز، به طرز عجیبی پر از هیاهوهای متنوع و متعدد است؛ هیاهوهایی که از بد حادثه نیز، به دلیل حوادث و اتفاقات خودخواسته و ناخواسته، نظیر تغییر ترکیب اولیه، خروج یکبهیک اعضای قدیمی و دائمی، ورود چهرههای جدید، ماجراهای رفتوآمد “پهلوان”، حواشی مربوط به دستگیری برخی کارکنان و مدیران یکی از مناطق شهرداری، تغییر هیات رئیسه، ابهامات رمزگشایی نشده انفصال یا تبرئه شهردار تبریز، استعفاء عضو شورا و در نهایت، دعواهای زرگری و یهویی در کف قبرستانی به نام باغ گلستان که هم هویت تاریخی و هم درختان ۸۰ساله و هم داستان واگذاری یا اکتشافات آن، تبریز را بههمریخته است!
از همه اینها که بگذریم و با اعتقاد به این که هر کدام از این اتفاقات، مستقلاً نیاز به رمزگشایی و بررسیهای جداگانه دقیق حول محور انگیزهها، پشت پردهها و تأثیرات مثبت و منفی هر کدام دارد؛ داستان فعالشدن های خودجوش و یکباره برخی اعضای شورای شهر تبریز در حوزه عمل به وظایف نمایندگی و نظارتی در ماههای پایانی مسوولیت، از همه سوال برانگیزتر هستند، اعضایی که بهزعم بسیاری از ناظران بیرونی و نخبگان و تحلیلگران مسائل شهری، رفتارها، سوگیریها و اظهارات تند، رادیکال، تنشزا، هیجانی و تقابلیشان در هر دو سوی طیفبندی های درون شورایی موافقان و مخالفان شهردار تبریز، رنگ تبلیغاتی و نه دفاع از حقوق شهری و شهروندی به خود گرفته است.
بهراستی، این عده، تا همین چند ماه قبل کجای کار مطالبهگری و یقهگیری های نظارتی از اینوآن بودند که امروز در حرکتی هماهنگ و خودجوش، یادشان افتاده است که شهری وجود داشته با مردمانی ناراضی و گلهمند از رویههای غلط و نابهنجار مدیریت شهری؟البته که امیدواریم ما و مردم تلقی و تحلیلی نادرست از رفتارها و موضعگیری های این روزهای اعضای شورای شهر داشته باشیم؛ اما چه کسی است که نداند، چند ماه بعد، باز همین مردم خواهند بود کهرای و نظرشان، در چینش و انتخاب اعضای شورای هفتم تأثیر مستقیم و اصلی خواهد داشت، بعید میدانیم، این مردم، بهراحتی قبل نظرشان یکسان باشد…
ثبت دیدگاه