به گزارش آوای تبریز، اولین بار نیست که مددجویان بهزیستی برای تامین هزینههای درمان و دریافت مستمری خود با مشکل مواجه میشوند. وقتی در سال ۱۴۰۲ دولت تصمیم گرفت بودجه سازمان بهزیستی برای پرداخت مستمری را حذف و آن را به سازمان هدفمندی یارانهها بدهد تا از این به بعد زیر نظر این سازمان مستمریها پرداخت شود، چند تن از مدیران این سازمان اعتراض کردند اما خیلی زود صدای این اعتراضها خاموش شد.
حالا همین مدیران مدعیاند به دلیل فراهم نبودن زیرساختهای مناسب برای پرداخت مستمری مددجویان بهزیستی از سوی سازمان هدفمندی یارانهها نتوانستهاند تبصره ۸ قانون بودجه ۱۴۰۲ را اجرایی کنند. اما گویا زیرساختهای مورد نظر مسئولان دولت فراهم شده و همانطور که در قانون بودجه آمده، قرار است از امسال مستمری مددجویان بهزیستی از طریق سازمان هدفمندی یارانهها پرداخت شود.
اما حالا که دو ماه از آغاز سال میگذرد، این مستمری با تاخیر در اختیار مددجویان قرار گرفته است. این در حالی است که بسیاری از این افراد برای تامین لوازم بهداشتی مورد نیاز خود، پرداخت هزینه درمان و همچنین پرداخت هزینههای دارویی به این مستمری اندک نیاز دارند.
این در حالی است که سرانه پرداختی برای خانوادههای یک نفره در ماه یک میلیون تومان، دو نفره یک میلیون و ۴۲۰ هزار تومان، ۳ نفره دو میلیون تومان، ۴ نفره دو میلیون و ۹۵۰ هزار تومان و ۵ نفره به بالا ۳ میلیون و ۱۵۰ هزار تومان برای سال ۱۴۰۳ در نظر گرفته شده است. مبلغی که با توجه به میزان تورم موجود در جامعه به خصوص برای افرادی که توانایی کار کردن ندارند، بسیار ناچیز است.
می خواهند آمار مددجویان را کاهش دهند
شهرام مبصر، فعال حوزه معلولان و مسئول انجمن تعطیل شده «ساحل امید» در این باره میگوید: به نظر میرسد تمام این اتفاقات حامل یک پیام باشد و آن هم خارج کردن تعداد قابل توجهی از مستمریبگیران از چرخه دریافتها است. در واقع دولت برای کاهش هزینههای خود قبل از هر چیز به سراغ معلولان آمده است.
او میافزاید: گذران زندگی بسیاری از این افراد بسته به همین مستمری است که دریافت میکنند. هر چند طی سالهای اخیر سازمان بهزیستی با تغییر سلیقهای در میزان معلولیت افراد میزان مستمری آنها را کاهش داده است و گویا این روش چندان جوابگو نبوده و حالا به دنبال حذف افراد از چرخه این دریافتها هستند.
در بسیار از موارد افرادی را که دارای معلولیت شدید بودهاند، با معلولیت معمولی معرفی میکنند
مبصر در پاسخ به این سوال که منظور از تغییر سلیقهای در میزان معلولیت چیست، میگوید: در بسیار از موارد افرادی را که دارای معلولیت شدید بودهاند، با معلولیت معمولی معرفی میکنند در حالی که فرد با معلولیت شدید از کار افتاده است و توان کار کردن ندارد. اما وقتی میزان معلولیت معلولی ذکر میشود یعنی فرد توانایی کار کردن دارد و همین مساله برای بسیاری از افراد مشکلات عدیدهای را به وجود آورده است.
او ادامه میدهد: همانطور که گفته شد سیاستی پشت قضیه دیر پرداخت کردن مستمریها هم وجود دارد و به احتمال زیاد قرار است برخی افراد از چرخه پرداختها خارج شوند. اما نکته مهمتر این است که هیچ کدام از سازمانهای مردمنهادی که در زمینه معلولان فعالیت میکنند به معنای واقعی کلمه مطالبهگر نبوده و نیستند.
مبصر دلیل تعطیلی انجمن «ساحل امید» را هم همین مشکلات موجود دانسته و میگوید: با این شرایط بهتر است حتی سازمان بهزیستی هم تعطیل شود. سازمانی که نمیتواند حقوق حقه مددجویان خود را احقاق کند و بیشتر جنبه تشریفاتی دارد، جز هزینهتراشی برای دولت هیچ تاثیر دیگری ندارد.
سری به گروههای مجازی مستمریبگیران بزنید
شهرام مبصر در بخش دیگری از سخنان خود میگوید: ای کاش شما سری به گروه های مجازی افراد دارای معلولیت و مستمریبگیران بهزیستی بزنید تا بدانید عمق دردی که آنها متحمل میشوند چه میزان است. اینکه هیچ حمایتکننده واقعی از این جامعه وجود ندارد در حالی که همه ما میدانیم هر لحظه ممکن است به جمع این عزیزان اضافه شویم.
او میافزاید: زمانی من هم وزرشکار بودم و زندگی نرمالی داشتم اما یک اتفاق باعث شد تا به جامعه معلولان اضافه شوم. حادثه خبر نمیکند و مسئولان باید به این فکر کنند که شاید یکی از عزیزانشان با این مشکل مواجه شود. آیا واقعا میتواند با این میزان اندک مستمری و نبود هیچگونه امکانات رفاهی در جامعه به زندگی خود ادامه دهد؟
معلولان به وضوح نادیده گرفته میشوند
مبصر ادامه میدهد: سالها است که معلولان به وضوح از سوی دولتمردان و مسئولان این حوزه نادیده گرفته میشوند. به طور مثال در هفته گردشگری سوال این است که در شرایط کنونی کدام اماکن تاریخی و دیدنی ما در شهرهای مختلف برای بازدید معلولان مناسبسازی شدهاند. کدام موزهها امکان بازدید برای معلولان دارند. چند سال است که قرار است وسایل نقلیه عمومی به تجهیزات مورد استفاده معلولان مجهز شود. تمام اینها وعدههایی است که داده شده اما هیچگاه اجرایی نشده است. نقش سازمان بهزیستی در تحقق این وعدهها چیست؟ به همین خاطر است که میگوییم معلولان نادیده گرفته شدهاند.
فراکسیونی منفعل و بدون کارایی
این فعال حوزه معلولان در بخش دیگری از سخنان خود به اهمیت فراکسیون معلولان در مجلس اشاره کرده و میگوید: زمانی که قالیباف به ریاست مجلس رسید این قول مساعد را به فعالان حوزه معلولان داد که فراکسیون معلولان را در مجلس فعال میکند. تا زمانی که این فراکسیون به صورت واقعی فعال نشود شما نمیتوانید انتظار داشته باشید که نظارتی بر قوانین صورت بگیرد.
او میافزاید: وظیفه فراکسیون رسیدگی به وضعیت افرادی است که در لیست معلولان قرار دارند. اینکه قوانین مصوب شده تا چه میزان اجرایی میشوند. در حال حاضر هیچ نظارتی بر اجرای قانون نیست و به همین دلیل است که جامعه ما از بسیاری حقوق خود محروم مانده است.
نبود زیر ساخت دلیل فرآیند طولانی پرداخت مستمری معلولان
علیاکبر ابراهیمی، معاون پیشگیری از معلولیتها مرکز توسعه پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی کشور، در این باره میگوید: متاسفانه به دلیل اینکه فراهم آوردن زیرساختها برای پرداخت مستمری مددجویان بهزیستی از سوی سازمان هدفمندی یارانهها سال گذشته فراهم نبود، این قانون اجرایی نشد و حالا هم به دلیل نقصهایی که در این زیرساختها وجود داشته، این پرداختها با کمی تاخیر صورت گرفته است.
ابراهیمی در خصوص پرداخت مستمری اردیبهشتماه معلولان میگوید: تمام مراحل طی شده و به زودی این پرداختها انجام خواهد شد. البته زمان دقیق را نمیتوان اعلام کرد چرا که ممکن است باعث بروز مشکلاتی شود اما قطعا طی چند روز آینده این مشکل بر طرف میشود.
بیخبری تصویبکنندگان قانون از اجرای آن
تلاشها برای اینکه نمایندگان مجلس را مجاب به پاسخگویی در این زمینه کند به جایی نرسید. نمایندگانی که تبصره ۸ قانون بودجه را به تصویب رسانده حالا از چگونگی اجرایی شدن آن هیچ خبری ندارند. پاسخ هر یک از آنها به تماسهای خبرنگار ما بیاطلاعی مطلق نمایندگان از اتفاقات رخ داده و تاخیر در پرداختهای این دو ماه مستمری مددجویان بهزیستی بود.
ثبت دیدگاه