به گزارش آوای تبریز،در سالیان اخیر، تراکتور در دو مقطع از لیگ هفدهم تا فصل جاری و بنابه دلایلی از جمله توفیق اجباریِ محرومیت از نقل‌وانتقالات و سیاست بومی‌گرایی رو به استفاده از بازیکنان آکادمی خود آورده اما در هر دو بار نتیجه‌ای نگرفته و محصولات این تیم به بار ننشسته‌اند.
از نسل بازیکنانی نظیر محمدرضا آزادی، رضا سیف‌احمدی، محمد مسلمی‌پور، حامد حسینعلیزاده و علی طاهران تا دوره حاضر و نسلی دیگر با اسامی بهزاد سلامی، سعید ایرانخواه، علی نجفی، علی فتحی و مهدی حقیقت از تیم‌های پایه در تیم بزرگسالان تراکتور به خدمت گرفته شدند اما هیچ‌کدام نتوانستند جای ثابتی در ترکیب این تیم پیدا کنند.
با توجه به عدم اثرگذاری، این بازیکنان بومی یکی پس از دیگری از تراکتور پیاده شدند و حالا فقط ۴ بازیکن به انضمام سعید کریم‌آذر در تیم بزرگسالان حضور دارند که در این جمع کوچک نیز نام یک نفر عجیب و قابل تامل به نظر می‌رسد، از این منظر که حضور متفاوتی داشته و او کسی نیست جز رضا سیف‌احمدی، دروازه‌بان جوان تراکتور.
رضا سیف‌احمدی از لیگ هفدهم تا به امروز که نزدیک به ۶ فصل می‌شود، در تیم بزرگسالان تراکتور حضور دارد اما این حضور مداوم و باثبات بی‌ثمر بوده و وی در طی این مدت طولانی حتی یک بار هم فرصت بازی در این تیم را پیدا نکرده است.
به عبارتی، سیف احمدی لیست پُر کن تراکتور بوده و حضورش در این تیم فقط به تمرینات محدود می‌شود. بازیکنی که ۶ سال با سرمربیان و مربیان دروازه‌بانی مختلف کار کرده ولی سر بزنگاه یک دقیقه هم به میدان نرفته است.
حال سوال اینجاست که اگر این بازیکن شایسته این حضور طولانی است چرا حتی یک بازی هم به وی اعتماد نشده و اگر هم بازیکن خوبی نیست چرا نباید بعد از ۶ سال به یک جوان بومی دیگر از آکادمی فرصت تمرین زیرنظر آلین دینکا به عنوان مربی تیم ملی و در کنار کاپیتان تراکتور محمدرضا اخباری داده شود؟
ثبت دیدگاه