به گزارش آوای تبریز به نقل از تی آر تی ورلد پس از انفجار پیجرهایی که برای برقراری ارتباط استفاده می شد، صدها نفر در سراسر لبنان مجروح و چندین نفر کشته شدند.
به گفته مقامات، حزب‌الله و دولت لبنان اسرائیل را مسئول انفجار تقریباً همزمان صدها پیجر در یک حمله سراسری در سراسر این کشور می‌دانند که به گفته مقامات، دست‌کم ۹ نفر را کشت و نزدیک به ۳۰۰۰ نفر را مجروح کرد.
به گفته وزیر بهداشت لبنان، در میان کشته شدگان روز سه شنبه، پسر یک سیاستمدار برجسته حزب الله و یک دختر هشت ساله نیز دیده می شود.
این حمله در بحبوحه تنش‌های فزاینده بین اسرائیل و حزب‌الله صورت گرفت که از زمان حمله حماس در ۷ اکتبر در سراسر مرز اسرائیل و لبنان به تبادل آتش پرداختند.
سفیر ایران در لبنان از جمله مجروحان انفجارهای پیجر است.
اسرائیل به ندرت مسئولیت چنین حملاتی را بر عهده می گیرد با این حال، این کشور سابقه طولانی در انجام عملیات از راه دور دارد، از حملات سایبری پیچیده گرفته تا مسلسل های کنترل از راه دور که رهبران را در تیراندازی های رانندگی، حملات هواپیماهای بدون سرنشین انتحاری، و انفجار در تاسیسات مخفی زیرزمینی هسته ای ایران هدف قرار می دهند.
آیا انفجارهای پیجر می تواند تشدید حملات اسرائیل به حزب الله باشد؟
در اینجا نگاهی به عملیات های قبلی که به اسرائیل نسبت داده شده خواهیم داشت:
جولای ۲۰۲۴
دو رهبر اصلی در بیروت و تهران در حملات مرگبار چند ساعت پس از یکدیگر کشته شدند. حماس گفت که اسرائیل پشت ترور اسماعیل هنیه مذاکره کننده ارشد صلح خود در پایتخت ایران بوده است.
آوریل ۲۰۲۴
دو ژنرال ایرانی در حمله اسرائیل به کنسولگری ایران در سوریه کشته شدند. این اقدام باعث شد ایران یک حمله “بی سابقه” به اسرائیل را انجام دهد که شامل پرتاب حدود ۳۰۰ موشک و پهپاد بود.
ژانویه ۲۰۲۴
در حالی که اسرائیل به بمباران غزه ادامه می دهد، یک حمله هواپیمای بدون سرنشین اسرائیل در بیروت، صالح عاروری، یکی از مقامات ارشد حماس در تبعید را کشت.
دسامبر ۲۰۲۳
سید رضی موسوی، مشاور قدیمی سپاه پاسداران ایران در سوریه، در یک حمله پهپادی در خارج از دمشق کشته شد. ایران اسرائیل را مقصر دانست.
۲۰۲۱
یک تأسیسات هسته‌ای زیرزمینی در مرکز ایران مورد اصابت انفجارها و یک حمله سایبری ویرانگر قرار گرفت که باعث خاموشی‌های برق شد. ایران اسرائیل را به انجام این حمله و همچنین چندین حمله دیگر علیه تأسیسات هسته‌ای ایران با استفاده از پهپادهای انفجاری متهم کرد.
۲۰۲۰
در یکی از برجسته‌ترین ترورهایی که برنامه هسته‌ای ایران را هدف قرار داد، محسن فخری‌زاده، دانشمند ارشد هسته‌ای نظامی ایران، در حالی که در خودرویی در خارج از تهران در حال حرکت بود، توسط یک مسلسل کنترل از راه دور کشته شد. ایران اسرائیل را مقصر دانست.
۲۰۱۰
ویروس کامپیوتری استاکس نت که در سال ۲۰۱۰ کشف شد، سانتریفیوژهای هسته ای ایران را مختل و نابود کرد.
۲۰۱۰
محمود المبحوح، یکی از اعضای ارشد حماس، در یک عملیات منتسب به موساد اسرائیل در اتاق هتل دبی کشته شد، اما اسرائیل هرگز به آن اعتراف نکرد.
۲۰۰۸
عماد مغنیه، فرمانده نظامی حزب الله، بر اثر انفجار بمبی که در خودروی وی کار گذاشته شده بود در دمشق کشته شد. حزب الله قتل او را به گردن اسرائیل انداخت.
۲۰۰۴
احمد یاسین، رهبر معنوی حماس در حمله بالگرد اسرائیلی در حالی که روی ویلچر خود بود کشته شد. یاسین که در یک حادثه کودکی فلج شده بود، از بنیانگذاران حماس در سال ۱۹۸۷ بود. جانشین او، عبدالعزیز رنتیسی، کمتر از یک ماه بعد در یک حمله هوایی اسرائیل کشته شد.
۲۰۰۲
صلاح شحاد، دومین رهبر نظامی حماس، بر اثر انفجار بمب در آپارتمانی در شهر غزه کشته شد.
۱۹۹۷
ماموران موساد سعی کردند خالد مشعل، رئیس وقت حماس را در امان اردن بکشند.
دو مامور با استفاده از پاسپورت های جعلی کانادایی وارد اردن شده و مشعل را با قرار دادن دستگاهی در نزدیکی گوش وی مسموم کردند. آنها اندکی پس از آن دستگیر شدند و پادشاه اردن تهدید کرد که در صورت مرگ مشعل، توافق صلح را لغو خواهد کرد.
اسرائیل در نهایت یک پادزهر فرستاد و ماموران اسرائیلی به خانه بازگردانده شدند. مشعل همچنان یکی از اعضای ارشد حماس است.
۱۹۹۶
فتحی شیکاکی، بنیانگذار جهاد اسلامی، در تروری در مالت مورد اصابت گلوله قرار گرفت که اکثرا گمان می‌رود توسط اسرائیل انجام شده باشد.
۱۹۸۸
خلیل الوزیر فرمانده نظامی سازمان آزادیبخش فلسطین در تونس کشته شد. او معاون یاسر عرفات، رئیس ساف بود. در سال ۲۰۱۲، سانسورهای نظامی به یک روزنامه اسرائیلی اجازه دادند تا برای اولین بار جزئیات حمله اسرائیل را فاش کند.
۱۹۷۳
کماندوهای اسرائیلی تعدادی از رهبران ساف را در آپارتمان هایشان در بیروت در یک یورش شبانه به رهبری ایهود باراک که بعداً فرمانده ارشد ارتش و نخست وزیر اسرائیل شد، تیرباران کردند. این عملیات بخشی از یک رشته ترور رهبران فلسطینی توسط اسرائیل بود که در انتقام قتل ۱۱ مربی و ورزشکار اسرائیلی در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ انجام شد.
ثبت دیدگاه