به گزارش آوای تبریز، احمد بایبوردی ، در خصوص اراضی خلعت پوشان تشریح کرد: دانشگاه تبریز پروژه را به یک شرکت طراحی واگذار کرده بودتا در اراضی مذکور درجه کیفی خاک را تعیین بکند.
وی ادامه داد: طبق قانون جهش تولید مسکن، اراضی درجه ۱ و ۲ غیرقابل تغییر کاربری است، به طوری که هیچ نهادی نمی‌تواند حتی اراضی درجه ۱ و ۲ خود را تغییر کاربری داده و مثلاً، به کارکنان خود واگذار کند.
بایبوردی گفت: پس از مصاحبه مسئولین مربوطه دانشگاه تبریز و ادعای مکاتبه با تهران و همچنین افتتاح پروژه، بعد از آن برای تعیین درجه خاک، با جهاد نامه نگاری کرده بودند، گویی فقط یک کار صوری است. بنده به این مسائل بسیار حساس هستم. خلعت پوشان بنایی است تاریخی و چرا باید به این بناهای تاریخی بی‌تفاوت باشیم؟
وی گفت: مدیر محترم اداره اقتصاد و دارایی از بنده ناراحت شد که طبق قانون مولد سازی قصد داشتیم این زمین ۲۵۰ هکتاری را بفروشیم.دانشگاه تبریز وقتی دید که این زمین به اصطلاح از دست می رود، درخواست کرد که ۵۰ هکتارش را به کارکنان خود بدهد. بحث من این بود که چرا باید به بنای تاریخی تعدی بکنیم؟
بایبوردی با اشاره به اراضی درجه یک و دو گفت: : برای تغییر کاربری اراضی؛ درجه باید درجه خاک از ۳ بیشتر باشد و بصورت خاص باید بررسی و مطالعه گردد نه این که بصورت چشمی بگوییم این محل قابلیت تغییر کاربری دارد یا خیر! اراضی درجه یک، دو و را از لحاظ قانونی نمی‌توانیم تغییر کاربری بدهیم.
وی خاطر نشان شد: از رئیس محترم میراث فرهنگی نیز گلایه دارم که چرا بر خلاف وظیفه ذاتی خود ورود نکرد؟ چرا در میان اینهمه زمین مستعد برای فروش در طرح مولد سازی، فقط بر روی این زمین تمرکز شد؟ البته نمی دانم اخیراً چه اتفاقاتی افتاده است، و آیا متوقف شده است یا زیرپوستی ادامه دارد.
وی تاکید کرد: اگر می‌خواهیم در راستای مسکن و توسعه شهر گام برداریم، زمین های بسیاری داریم که نامرغوب و درجه ۴، ۵ یا ۶ هستند اعم از پایگاه هوایی، پایگاه شکاری، مسیر صوفیان و دیگر اراضی غیر حاصل‌خیز، اراضی که شیب بالا و نا مناسبی دارند.
ثبت دیدگاه