به گزارش آوای تبریز، ، دکتر مسعود پزشکیان در جلسه هیات امنای مجتمع علمی و تاریخی ربع رشیدی، هدف کلی از احیای این مجموعه را بازسازی شکوه تاریخی – علمی و تبدیل آن به قطب منطقهای آموزش و تبادل علمی در سطح بینالمللی توصیف و بر ضرورت ترسیم تصویری دقیق و روشن از ابعاد این پروژه برای تسهیل مسیر اجرا تأکید کرد.
وی عنوان کرد: مجموعه ربع رشیدی نهتنها برخوردار از کتابخانه، دارالترجمه، مجتمع صنعتی و نظام مالی موقوفاتی مستقل از ساختار حکومتی بود، بلکه در گسترهای فراملی، آموزش و تولید علم را به هفت زبان زنده آن روزگار سامان میداد و این جامعیت و عمق علمی، ما را مصمم میکند تا این ساختار تمدنی را احیا کرده و زمینهساز اعتلای علمی کشور و بالندگی نسل دانشگاهی امروز باشیم.
دکتر پزشکیان با اشاره به ویژگیهای منحصر به فرد این مرکز افزود: ربع رشیدی، بهعنوان نمونهای درخشان از نظام داناییمحور، نهتنها در عرصه آموزش و مهارتافزایی، بلکه در تعالی اخلاق، تولید ثروت و حل مسائل مبتلابه جامعه، نقشی مؤثر و حیرتانگیز ایفا کرده است و این ویژگیها حکایت از عمق هویتی و مدنیت ریشهدار سرزمین ما دارد.
وی خاطرنشان کرد: باید الگویی از این مجموعه طراحی و محل تاریخی آن بهعنوان موزه دانشگاهی احیا شود و در فرآیند اجرای طرح، با دقت نظر، از بروز هرگونه نارضایتی مردمی جلوگیری شود؛ بهویژه در خصوص ساکنان اراضی وقفی اطراف مجموعه که باید با رویکردی اجتماعی و مدبرانه به موضوع نگریست.
در این جلسه که با دستور کار بررسی پیشنهادات اعضای هیئت امنا در خصوص راهبردهای احیای ربع رشیدی برگزار شد، چند پیشنهاد، پس از بررسیهای کارشناسی و اعمال اصلاحات لازم، به تصویب اعضا رسید.
وزرای میراث فرهنگی، بهداشت و درمان و علوم، تحقیقات و فناوری، استاندار آذربایجان شرقی و جمعی از اعضای هیات امنای مجتمع ربع رشیدی در این جلسه حضور داشتند.
محوطه تاریخی ربع رشیدی که از آن به عنوان نخستین دانشگاه بین المللی جهان یاد شده و قدیمی ترین موقوفه ایران است، در قرن هشتم هجری قمری به دستور خواجه رشیدالدیـن فضل الله همدانی ساخته شد و به همین علت این شهرک را رشیدیه یا ربع رشیدی نامیدند که در زمان حاضر به جز چند بنای فرو ریخته متعلق به دوره صفویه، چیز دیگری از آن همه عظمت و زیبایی باقی نمانده است.
هم اکنون تپه ای گردمانند در قسمت شمال شرقی تبریز و در دامنه کوه سرخ و سر به فلک کشیده عینـالی ( عون بن علی ) و در انتهای خیابان عباسی به چشم می خورد که حدود ۷۰۰ سال پیش شهرکـی زیبا و باشکوه، دارای ۳۵ هزار واحد مسکونی و یکهزار و ۵۰۰ مغازه و حمام بهداشتی و کارخانه های نساجی، رنگرزی، کاغذسازی و ضرب سکه بود و جمعیتی بالغ بر ۱۵۰ هزار نفر در آن سکونت داشتند.
این شهرک دانشگاهی در نوع خود بی نظیر و منحصر به فرد در سطح جهان و به عنوان یک مرکز علم، صنعت، پرورش طبیبان و دانشمندان زبانــزد تاریخ نویسان بود.
محوطه باستانی و کاوشگاه ربع رشیدی با شماره ۹۴۳ در سال ۱۳۵۴ شمسی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است و آنچه که امروز از این اثر ملی مشاهده میشود، بخشی از بازماندههای مجموعه ابواب البرّ ایلخانی خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی مربوط به قرن هشتم و نیز بقایایی از یک قلعه متعلق به اواخر قرن دهم و اوایل قرن یازدهم هجری است که بنا به گفته کارشناسان، کاوشگاه ربع رشیدی بیشتر به لحاظ مجموعه ابوابالبرّ رشیدی روزگار خواجه رشیدالدین در عالم اسلام اشتهار دارد.
ثبت دیدگاه