به گزارش آوای تبریز، تبریز در شلوغی روزمره زندگی شهری، کمتر کسی متوجه دلیل قطع و وصل شدن چراغ خانه یا از کار افتادن ناگهانی وسایل برقی میشود. اما در پشت صحنه برخی خانهها، دامداریها و مغازهها، فعالیتی پنهان در جریان است که میتواند به راحتی ستونهای شبکه برق یک شهر را متزلزل کند. دستگاههای استخراج رمزارز یا همان «ماینرها»، مهمانهای ناخواندهای هستند که بیاجازه وارد خانهها میشوند، برق را میبلعند و جز آسیب، چیزی برجای نمیگذارند.
این روزها در تبریز، عملیاتی سریع و هدفمند موجب کشف و جمعآوری ۴۰۴ دستگاه ماینر غیرمجاز شده است؛ اقدامی که در میانه بحران ناترازی انرژی در کشور، جانی دوباره به شبکه برق شهری بخشیده است.
به گفته اکبر فرجنیا، مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق تبریز، از آغاز امسال تا ۲۲ اردیبهشت، ۳۹ مرکز غیرقانونی استخراج رمزارز در این شهر شناسایی و جمعآوری شدهاند.
اما این عدد تنها یک آمار ساده نیست. خاموشی ۴۰۴ دستگاه پرمصرف، معادل آزادسازی برق برای بیش از ۱۰ هزار و ۱۰۰ واحد مسکونی است.
برای درک بهتر ماجرا کافیست بدانیم هر ماینر به اندازه ۲۵ خانه برق مصرف میکند. تصور کنید در دل یک شهر، صدها خانه مجازی در سایه بیخبری مردم شکل گرفتهاند که برقشان را از سفره مردم میدزدند؛ خانههایی بیجان، بیچراغ و بیزندگی، اما با تأثیری عمیق بر نفس کشیدن شبکه برق.
اقدام شرکت توزیع برق تبریز، تنها یک عملیات فنی نبود؛ بلکه تلاشی گسترده برای حفاظت از حقوق عمومی و مبارزه با سودجوییهای پنهان است.
قطع انشعابات غیرقانونی، بازگرداندن مصرف به چارچوب مجاز و تضمین پایداری شبکه، در نهایت آرامش شبانه هزاران خانه را تضمین میکند.
در عصری که رمزارزها به بخش جداییناپذیر از اقتصاد دیجیتال جهان تبدیل شدهاند، بیش از هر زمان دیگری به قانونگذاری هوشمندانه، شفافیت و نظارت مؤثر نیاز داریم. مرز باریکی میان نوآوری و قانونگریزی وجود دارد که عبور ناآگاهانه از آن، به جای ساختن آینده، میتواند آینده را بسوزاند.
تبریز اینبار نه با استخراج رمزارز، بلکه با بازیابی اعتماد عمومی از طریق مدیریت قاطع و هدفمند، گامی بزرگ بهسوی پایداری و روشنایی برداشت. گزارشی که نشان میدهد گاهی خاموش کردن چند دستگاه، به روشن شدن چراغ هزاران خانه میانجامد.
ثبت دیدگاه