چند لحظه برای سالمندان

به گزارش آوای تبریز، برنامه «بزرگداشت تکریم و منزلت سالمندان» است و شاید برخی فکر کنند چه برنامه خسته کننده‌ای اما حضور چند لحظه‌ای در این محفل همه تصورهای قبلی را دور می‌ریزد.

انرژی از دورتادور سالن به پا می‌خیزد و این کهنسالان در کنار نوه‌ها و فرزندان ساکتشان، جوان تر از همیشه لبخند بر لب داشته و بگو و بخند و شادی به راه انداخته‌اند. شاید می‌خواهند برای لحظه‌ای کوتاه هم که شده به دوستان و خانواده خود نشان بدهند که هنوز هم شور و اشتیاق دوران جوانی در درون آن‌ها زنده مانده است.

سخنرانی‌های رسمی و تشریفاتی که پای ثابت هر برنامه‌ای است، کوتاه و خلاصه ادا می‌شود و در ابتدای آن دکتر فرگل صحاف، مدیرکل بهزیستی آذربایجان شرقی، از جمعیت ۱۳ درصدی سالمندان استان و رتبه پنجم در کشور می‌گوید.

خدمات متنوع بهزیستی برای سالمندان در محل زندگی و یا مرکز نگهداری دیگر مطالبی است که دکتر صحاف به تشریح آن‌ها می‌پردازد.

نوبت به بخش اوج مراسم یعنی اجرای گروه کُر سالمندان بنیاد فرزانگان می‌رسد. این گروه معروف که از زنان و مردان سالمند و بازنشسته تشکیل یافته، سالن را به وجد می‌آورد و حاضران را به همخوانی و همراهی می‌کشاند.

بازیگر معروف سینما و تلویزیون تبریز، هاشم چاووشی که از نظر سن شناسنامه‌ای به زمره سالمندان پیوسته ولی شور و احساس جوانی در تمام لحظات اجرای تک نفره کمدی موزیکالش به چشم می‌خورد، به روی صحنه می‌آید و حاضران در سالن، خاطراتی که از این بازیگر در قالب تلویزیون و شبکه استانی در طول سالیان سال به یاد دارند، برایشان تداعی می‌شود. چه کسی می‌تواند «هاشم آقا» معروف تلویزیون را از یاد ببرد؟

در همین حین، مادربزرگی بر روی صندلی کناری من می‌نشیند و پایش را دراز می‌کند. سرش را چرخانده و برای مرد میانسالی که چند صندلی بالاتر جلوس کرده، دست تکان می‌دهد و رو به سمت من می‌گوید: پایم درد می‌کرد، نمی‌توانستم دراز کنم. آمدم اینجا.

وقتی متوجه می‌شود که گوش شنوا پیدا کرده، ادامه می‌دهد: اولین بار است که بعد از بازنشستگی، همسرم را تنها می‌گذارم، نفس راحتی می‌کشم اما قلبم از همین دوری چند لحظه‌ای تنگ شده است.

باز هم ادامه می‌دهد: تو خبرنگار هستی؟

متعجب می‌پرسم از کجا فهمیدید؟ جواب می‌دهد: وقتی داشتم می‌نشستم، شنیدم که از همکارت می‌پرسیدی، چند نفر سخنران هستند؟ فقط خبرنگارها دنبال سخنرانی هستند! من هم دبیر بازنشسته ریاضی هستم.

می گویم ماشاءالله به این همه توجه و ذکاوت. مشخص است که دبیر بازنشسته بوده، فقط یک دبیر ریاضی می‌تواند اینقدر در فهمیدن جزئیات تیز باشد. حتی گذر عمر نیز نمی‌تواند بر آن تاثیر بگذارد.

سخنران بعدی علیزاده پروین، مسئول بنیاد فرزانگان آذربایجان شرقی است که سالمندان را عصاره تاریخ و فرهنگ و تمدن می‌نامد و بر لزوم تمکین ادارات و سازمان‌ها بر اجرای سند ملی سالمندی تاکید می‌کند.

همین حین، سالمندان بازنشسته حاضر در سالن یک صدا فریاد می‌زنند «همسان سازی» و گویا داغ دل همگان باز می‌شود که وقتی حکیمه غفوری، عضو شورای شهر تبریز به روی جایگاه سخنرانی می‌آید، خود را همدرد جامعه بازنشستگان می‌داند و می‌گوید: دولت قول داده بود تا همسان سازی حقوق بازنشستگان از اول فروردین اجرا شود اما نشد و این روزها خبرهای جدید به گوش می‌رسد که امیدواریم محقق شود.

سخنرانی‌ها بالاخره تمام می‌شود و نوبت به بخش تجلیل از سالمندان نمونه می‌رسد که فعالیت‌های ارزشمندی با دستان پینه بسته خود انجام می‌دهند. از هنرمند سالمندی که آثار هنری‌اش را در زیرزمین خانه قرار داده تا عالمی که چندین کتاب و مقاله تالیف شده دارد.

یکی از این هنرمندان که به سختی می‌تواند راه برود، از رفتن به روی سن منصرف می‌شود که لوح او را برایش می‌آورند اما مرد کهنسال دیگری که فرزندش از دستش گرفته ، اصرار دارد که باید به روی سن برود تا به همه نشان بدهد حالش خوب است و پیر نشده و می‌تواند حتی شده به سختی راه برود. روحیه استقامت و سرسختی او، حاضران را به تشویق وا می‌دارد.

تجلیل‌ها که به پایان می‌رسد نوبت بخش جالب ماجرا یعنی موسیقی عاشیقی است که بیشتر سالمندان امروز و جوانان دیروز با این هنر موسیقی خطه آذربایجان خاطرات فراوانی دارند.

برنامه تمام می‌شود و بنا به گفته حاضران، لحظات شاد و مفرحی برایشان به یادگار می‌ماند.

این برنامه در آستانه اول اکتبر ( ۹ مهر ) که به عنوان روز جهانی سالمند نام گذاری شده است برگزار شد.