رشد جمعیت و به تبع آن افزایش مسافرتهای درونشهری، ایجاد و توسعه حملونقل درون و استفاده از راهکارهای مناسب برای کاهش بار ترافیک را در کلانشهرها ناگزیر کرده است؛ قطار شهری یا همان مترو به دلیل برخی مزایا از جمله قابلیت حمل بالای مسافر و جابجایی سریع و بدونوقفه مسافران، موردتوجه دولتمردان و مسوولان شهری برای کاهش ترافیک و تسهیل تردد شهروندان بوده است.
پروژهی متروی تبریز از ابتدای دههی هشتاد وارد فاز مطالعاتی و اجرایی شد و چهار خط برای اجرای آن پیشبینی شده است. خط یک قطار شهری تبریز در سه فاز و به طول ۱۷/۲ کیلومتر از ائلگولی تا ایستگاه نور طراحیشده که فاز نخست آن به طول ۶ کیلومتر در حد فاصل ائلگلی تا ایستگاه استاد شهریار بهصورت آزمایشی در سال ۱۳۹۴ به بهرهبرداری رسید و فاز دوم در حد فاصل ایستگاه استاد شهریار تا میدانساعت در بهمن ۱۳۹۵ راهاندازی شد و فاز ۳ آن نیز بهدلیل وقوع حادثه تعطیل شده است.
تکمیل این پروژه نیازمند اعتبارات و تزریق بودجه از سوی دولت و شهرداری است و در سفر اخیر هیئت دولت به آذربایجانشرقی، مبلغ ۳۰۰ میلیارد تومان برای تکمیل خط یک قطار شهری تبریز اختصاص داده شده است.
ثبت دیدگاه